Me & The Artist

filis έγραψε:Oberlina & Madonna 

Me & The Queen λοιπόν. 

Θα ξεκινήσω από την αρχή. Δεν ξέρω πότε ήταν η πρώτη μου επαφή με την Madonna... όλα είναι αρκετά θολά. Ίσως να ήταν το φιλί στα Mtv ή το ντουέτο με Μπριτ αλλά θυμάμαι να βλέπω τα Music, Don't Tell Me και Hung Up σε ένα επαρχιακό κανάλι που έβαζε το απόγευμα μουσική. Δεν θυμάμαι καθόλου χρονικά τι είναι πριν και μετά (έπαιζε και παλιά τραγούδια). Ξέρω ότι το Vogue το έμαθα από την εμφάνιση της Rihanna στα fashion rocks το 2008   

Την άκουγα ως casual listener... δηλαδή ότι single έβγαζε τότε Hung Up, Sorry, Give it to me, 4 Minutes (αυτό ειδικά το άκουγα φουλ), Celebration, Girl Gone Wild,κτλ. Σπίτι είχαμε μια συλλογή της με μπαλάντες... τις είχα βάλει να τις ακούσω όσο ακόμα ήμουν μικρή αλλά δεν μου είχαν κάνει αίσθηση... θυμάμαι περίμενα κάτι εντελώς άλλο από αυτό. Little did i know ότι μεγαλώνοντας οι μπαλάντες της θα είναι οι αγαπημένες μου.

Εννοείται είχα δει το superbowl της και είχα πάθει σοκ με το πόσο τεράστια παραγωγή είχε και το ότι χόρευε έτσι και με τόση ενέργεια σε τέτοια ηλικία.  Ωστόσο, ποτέ δεν με είχε τραβήξει να την ψάξω παραπάνω γιατί πολύ απλά... μου φαινόταν μεγάλη. Εγώ τότε ήμουν ένα τσουτσέκι που άκουγε Rihanna, Justin Bieber και άλλα teenage act και ότι ήταν current. 

Να φανταστείτε όταν είχε έρθει Ελλάδα, οι δικοί μου είχαν πάει αλλά εγώ δεν ήθελα να πάω μαζί τους. 

Σπόιλερ:

Μετά όσο μεγάλωνα νομίζω άρχισα σταδιακά να ακούω από επιλογή κάποια κλασσικά της όπως Like a prayer, Frozen, Like a virgin και πολύ συχνά γυρνούσα σε αυτά που θεωρούσα -στο κουκουτσίσιο μυαλό μου- κλασσικά της Hung Up, 4 Minutes, Me Against the music, Sorry, Music    Μια φορά είχα πάει H&M και είχα βρει μια μπλούζα merch του True Blue και επειδή μου άρεσε η φωτό την αγόρασα με την λογική ότι "έλα μωρέ, η Madonna είναι classic". 

Όταν άρχισα να ασχολούμαι με Spotify για κάποιο λόγο έκανα ένα γρήγορο πέρασμα τα Ray Of Light και Confessions αλλά χωρίς να σταθώ. 

Γενικά έπαιρνα σταδιακά λίγο - λίγο πληροφορίες για αυτή και την ζωή της. Είναι η βασίλισσα της ποπ και υπάρχει μέσα στις ζωές όλων μας με κάποιο τρόπο. 
Νομίζω ότι άργησα να την ανακαλύψω γιατί η Madonna στην γενιά μου, ως image, είναι αυτή του Confessions, του Sticky Tour και του Hard Candy... έτσι πιστεύω την έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Και αν και εμπορικά ήταν σίγουρα μεγάλη στιγμή στην καριέρα της δυστυχώς δεν αντιπροσωπεύει καθόλου το ποια είναι σαν καλλιτέχνης.

Και πως μια μέρα που τριγύριζα στο Spotify πέφτω πάνω στο Beautiful Scars (εντελώς άκυρο) και κάπως μου αρέσει αυτό που ακούω στο πρώτο λεπτό, κάπως είναι φρέσκο, κάπως έχει ψυχή η ερμηνεία της, κάπως καταλαβαίνω ότι μάλλον δεν είναι όπως την είχα στο μυαλό μου και παθαίνω κυριολεκτικά επιφοίτηση και γράφω στο φόρουμ ότι θα αρχίσω την δισκογραφία της. The rest is history και θεωρώ τέλειο που το collapse μου έχει καταγραφεί στο φόρουμ 

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα πραγματικά να ευχαριστήσω τον  @ChristosSav που με έβαλε στο τρυπάκι να την ψάξω πέρα από την δισκογραφία της. Ήταν σίγουρα game changer και πολύ σημαντικό στάδιο.. αλλά και όλα τα παιδιά του φόρουμ που με καθοδήγησαν και μου έδιναν υλικά όταν τα χρειαζόμουν.

QUEEN MOTHER MADONNA WE LOVE YOU. 

Μια μικρή ασήμαντη προσθήκη:

Η Rihanna είχε συμμετάσχει στο Live Earth οπότε προφανώς και είχα αγοράσει το Album του event (το οποίο είναι και εξαιρετικό). Τελευταίο act στο DVD ήταν η Βασίλισσα και το είχα λιώωωωσει μαζί με την εμφάνιση της Ριρι. 

VasilisAst έγραψε:

oberlina έγραψε:Μια μικρή ασήμαντη προσθήκη:

Η Rihanna είχε συμμετάσχει στο Live Earth οπότε προφανώς και είχα αγοράσει το Album του event (το οποίο είναι και εξαιρετικό). Τελευταίο act στο DVD ήταν η Βασίλισσα

Μιας και το ανέφερες λατρεύω το act του Hung Up από εκεί. Είναι από τις καλύτερες παρουσιάσεις του τραγουδιού. Αγαπημένο σημείο 4:08 που είναι η πόζα από το εξώφυλλο του Confessions:

Ισχύει! Εξαιρετικό! Η ενέργεια της στην σκηνή είναι από άλλο πλανήτη! 

Είναι από τα live που νομίζω δεν θα βαρεθώ ποτέ να βλέπω

Filippos έγραψε:

Steliosg έγραψε:ΜΩΡΗ.

Πείτε της ότι μπήκε στην λίστα των εχθρών μου. 

επιτέλους  

Steliosg έγραψε:@oberlina & Taylor Swift

Πφφφ... μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει. 

Την Τέιλορ την παρακολουθώ και την γνωρίζω μουσικά από το Fearless. Ήταν ένα country teen act της εποχής που το άκουγα και μου άρεσε. Συναναστρεφόταν κιόλας με αρκετά άλλα teen acts που ήμουν φαν (Justin Bieber, Selena, Demi, Jonas Brothers). 
Οι πρώτες μου επαφές με τον χαρακτήρα της και το χιούμορ της ήταν σε αυτά τα βίντεο...




Να τονίσω ότι τότε ήμουν φαν των Jonas Brothers και ο Joe Jonas ήταν ο αγαπημένος μου.. είχα μεγάλο crush (αφίσες του στο δωμάτιο κτλ). Αλλά για κάποιο λόγο ποτέ δεν αντιπάθησα την Τέιλορ τότε ενώ ξεκάθαρα τον είχε ξεφτιλίσει και ήταν πολύ petty η συμπεριφορά της   Όπως και στο δράμα που είχε γίνει με Selena + Demi και κατηγορούσαν θυμάμαι τότε την Taylor ότι τις χώρισε. Φοβερά teen δράματα της εποχής που έχουν προσφέρει αρκετές iconic κατινίστικες στιγμές 



- How's selena?
- Ask taylor 

Σπόιλερ:

Μουσικά την άκουγα ως casual listener και έβλεπα τα βίντεο της χωρίς να ακούσω άλμπουμ μέχρι το Speak Now. Το Red ήταν το πρώτο της άλμπουμ που άκουσα ολόκληρο. Αφορμή στάθηκε αυτή η εμφάνιση στα Grammy. Περίμενα να πει κάποιο από τα γνωστά που σάρωναν... και βγαίνει και λέει αυτό το παντελώς άγνωστο κομμάτι. Και ακούω τους στίχους και είμαι σε φάση "ΜΑΛΑΚΑ ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΤΥΠΙΣΣΑ" 
" you call me up again just to break me like a promise
So casually cruel in the name of being honest"



Βάζω lyric video του τραγουδιού και σοκ. Ακούω το Red και παθαίνω εμμονή με Treacherous, State of Grace, Holy Ground και γενικά το άλμπουμ. 


Αρχίζω να βλέπω τα live της και να ακούω τα παλιά της άλμπουμ. 

Σπόιλερ:

Χωρίς να προλάβω να πάρω ανάσα, σε σχεδόν χρόνο σκάει το 1989. Το promo που είχε γίνει για αυτό το άλμπουμ είναι masterclass. Τότε ήταν και η περίοδος που ήταν το πιο γνωστό αστείο στην Αμερική το να λες "Μην βγεις με την Τειλορ Σουιφτ γιατι θα γράψει τραγούδι για εσένα" αλλά ταυτόχρονα αυτό σήμαινε ότι σαν καλλιτέχνης γινόταν mainstream και έπαιρνε σταδιακά αρκετή αναγνώριση. Εγώ τότε ήμουν στην πολύ Swiftie era μου και πως θα γινόταν να μην ήμουν; Η Τειλορ είχε κάνει tumblr και απαντούσε στους φανς, είχαμε inside jokes "no it's becky", η λάμπα που ήταν "bae", "thexy" κτλ., καλούσε τους fans στο σπίτι της για να ακούσουν το άλμπουμ πριν βγει, τους έκανε μπισκότα και μετά έβγαιναν φοβερές φωτογραφίες και ιστορίες από όλα αυτά. Γενικά ήταν μια era που η Τέιλορ είχε προσφέρει απίστευτα αστείο και meme worthy υλικό. 

Σπόιλερ:

Στο δράμα που ακολούθησε με KimK/Kanye δεν πολύ ασχολήθηκα να πω την αλήθεια. Μου φαινόταν αστείο και εντελώς παράλογο. Ένα μάτσο internet nobodies να της κάνουν επίθεση εξαιτίας δυο τρασανθρώπων. Thank you next. Δεν φοβήθηκα ποτέ για την καριέρα της και αν θα μπορέσει να κάνει κάποιο comeback. Ναι, επικρατούσε μια τοξικότητα αλλά πάντα επιλέγω να πιστέψω το λογικό και το σωστό και όχι όποιον φωνάζει περισσότερο. Τα train hates τέτοιου τύπου δεν με απασχολούν ποτέ. Για το comeback στο Reputation ήμουν ενθουσιασμένη αλλά όταν βγήκε δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Ποτέ δεν μου κόλλησε αυτό το image και στυλ στην Τειλορ. Μου φαινόταν απλά ξένο πάνω της. Άκουσα κάποια τραγούδια από αυτό το άλμπουμ αλλά καμία σχέση με το πόσο είχα ακούσει τα προηγούμενα της. Μετά ακολούθησε το Lover και ήμουν μια από τα ίδια. Δεν τρελάθηκα. \

Το Folklore μου τράβηξε και πάλι την προσοχή αλλά μόλις βγήκε το evermore κάπως χάθηκα. Let us breathe woman! Από το Lover και μετά την έχασα.. απλά δεν προλάβαινα να κάνω keep up μαζί της και να αφομοιώνω τις κυκλοφορίες της. Το να είσαι swiftie έγινε "full time job" και απαιτεί απόλυτη προσήλωση στην μουσική της χωρίς να αφήνει χώρο για να ακούς άλλους καλλιτέχνες. Και συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να της το δώσω αυτό. Ειλικρινά το λέω ότι ακόμα αφομοιώνω ως ακροατής το folkmore. 

Όλη αυτή η φρενίτιδα που έχει γίνει δεν μου αρέσει ιδιαίτερα και θεωρώ ότι κάπως την μειώνει και καλλιτεχνικά αυτή η υπερβολή. Ωστόσο, χαίρομαι και την καμαρώνω πολύ που έχει φτάσει σε τέτοιο peak και δημοφιλία. Από μια απόσταση πλέον, καθώς νιώθω ότι αυτό το fan base δεν έχει πια χώρο για εμένα, ακούω την μουσική της με πολύ αγάπη.

όντως το Hello ήταν παντού όταν είχε βγει.. ήταν τρελό

Steliosg έγραψε:FINALLY @oberlina

Και τι καταλάβατε; Με κάνατε να νιώθω γριά

oberlina έγραψε:

Steliosg έγραψε:FINALLY @oberlina

Και τι καταλάβατε; Με κάνατε να νιώθω γριά

(εγώ που πρόλαβα το απαπα να βγαίνει σε single)

Filippos έγραψε:Όσον αφορά το τελευταίο που λες, το έχω διαβάσει κι από άλλους αυτό, ότι δηλαδή τους χαλάει κάπως η τόσο μεγάλη δημοφιλία του αγαπημένου τους καλλιτέχνη, αλλά προσωπικά δεν το καταλαβαίνω. Το υλικό που μου χαρίζει για παράδειγμα η Taylor το αξιολογώ και συνδέομαι μαζί του, ανεξάρτητα από την ανταπόκριση που θα έχει στο υπόλοιπο κοινό. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή γιατί να μειώνεται η καλλιτεχνικότητά της λόγω της φρενίτιδας που επικρατεί ή λόγω των υπερβολών των swifties.

δεν με χαλάει η δημοφιλία της αλλά η "ποιότητα" της. Π.χ. στην προβολή του Eras Tour μόλις έπεσε το νο.13 κάποια άρχισαν να τσιρίζουν. Αυτό είναι μια τεράστια υπερβολή που δεν έχει καμία σχέση με την μουσική της ή κάποια σύνδεση με την Τειλορ ως καλλιτέχνη. Ούτε το να βγάζεις βίντεο και φωτογραφίες τον εαυτό σου για να ανεβάσεις στα social όταν μέσα στην προβολή παίζει το "αγαπημένο" σου τραγούδι.

Την τέχνη την σεβόμαστε. Δεν είναι γήπεδο για να φερόμαστε σαν "hooligans". Εκτός και αν δεν το βλέπεις ως τέχνη αλλά το βλέπεις ως μια μόδα, ως hype. Μεγααααααααλη μερίδα του κοινού της πλέον είναι hooligan swifties και για αυτό αμφιβάλλω για το πόσοι είναι innit or the music.