Jennifer Lopez

Καταρχάς να πω ότι το φιλμ βλέπεται πολύ ευχάριστα και περνάει η ώρα σαν νερό. Πολύ θετικό αυτό.

Δεν ακολουθεί το pattern της Bey. Εδώ έχουμε μια ιστορία μυθοπλασίας (με την JLo να υποδύεται ρόλο δηλαδή) που τα κομμάτια λειτουργούν περιγραφικά στην ιστορία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει και αρκετή πρόζα. Προσωπικά θα το ήθελα πιο αφαιρετικό και όχι τόσο επεξηγηματικό. Στα δίνει όλα στο πιάτο και μάλιστα κάποιες φορές είναι και υπογραμμισμένα σε περίπτωση που δεν τα κατάλαβες με την πρώτη. Αυτό λιιιγο το ρίχνει ως αποτέλεσμα. Έρχεται πιο κοντά δηλαδή στην μορφή που έχει ένα μιούζικαλ παρά ένα visual album.

Τα κομμάτια φωτίζονται όλα πολύ περισσότερο απ' ότι στην ακρόαση του album. Αυτήν την δουλειά κρατάω εγώ και όχι το album αυτόνομο.

Ήταν ένα κολάζ από αρκετά ωραίες ιδέες αλλά νομίζω δεν έφτιαξαν ένα ενιαίο γλυκό. Ήθελε κι άλλη δουλειά ώστε να παντρευτούν όλα αυτά τα στοιχεία και να έχουμε ένα καλλιτεχνικό προϊόν με ΕΝΙΑΙΟ ύφος. (Ακόμα και το coloring έχει θεματάκια - το λέω χωρίς να είμαι γνώστης όμως).

Η JLo υπέρλαμπρη -θεότητα σχεδόν- το υποστηρίζει φουλ όλο. Υποκριτικά δεν μου λέει κάτι αλλά μικρό το κακό.

Αξίζει να το δει κάποιος 100% γιατί μια χαρά θα περάσει. Βρήκα και με τι θα το παρομοιάσω: είναι σαν να τρως μια φρουτοσαλάτα. Την χαίρεσαι όταν την τρως αλλά μετά από καμιά ώρα μπορεί και να πεινάς ακόμα και να θέλεις να φας κάτι άλλο.


Θα το ξαναδώ σίγουρα γιατί δεν είχα 100% την προσοχή μου εκεί -εννοώ όπως κάθε φορά ψυχαναγκαστικά θέλω να παρατηρώ τα πάντα- αλλά και γιατί είναι ευχάριστο.

Θα γράψω περισσότερα μόλις το δείτε κι εσείς.