Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε

Χαχα καλα αφιερωσεις ολα τα λεφτα...επισης παιζαμε ραδιοφωνικο σταθμο κ ηχογραφουσαμε εκπομπες με κατι φοβερα ραδιακια με μικροφωνο κ κασετα...
Btw οι χρονιες 99 αλλα κ 97 ειναι οι πιο πολυ δουλεμενες για τον φοιβο με πολλες συνεργασιες,πολλα αλμπουμ κ ολα επιτυχιες...

ηταν απο τα πρωτα cd που ακουσα ποτε (το ειχα πρωτα σε κασετα) μαζι με αλκαιο συρματοπλεγμα, επαιζαν ταυτοχρονα μαλλον ειχαν βγει κ ιδιες μερες, θυμαμαι ειχα παει στην ξαδερφη μου με τα cd μολις ειχε παρει υπολογιστη κ τα ακουγαμε στο ριπιτ κ παθαμε σοκ ειδικα στο απαπα (τοτε υπηρχε κ το σλογκαν στα cd παιζει κ σε mac/pc )

Το σκηνικό με τα πειρατικά cd είχε γίνει με τις προφητείες , 100%..
Νομίζω ήταν η πρώτη μέρα κυκλοφορίας, η Δέσποινα βρέθηκε εκεί για γύρισμα, μάλλον με το Νέζο, είδε τους πλανόδιους με τα cd (της) και κάλεσε την αστυνομία. Και πήγε να βουτηχτεί κιόλας με έναν "πειρατή"...! Έξαλλη... Είχε γίνει μεγάλος ντόρος με κανάλια κλπ. Έπειτα τη ρωτούσαν και στις συνεντεύξεις της εκείνη την εποχή. . .

Εμένα Χαλκιδική τότε, ήμουν β γυμνασίου...
Δεν είχα ιδέα πότε θα βγει ο δίσκος της, πόσα τραγούδια, ποιο θα ναι το πρώτο σινγκλ! Η μόνη πληροφορία ήταν από ένα εξώφυλλο gossip περιοδικού με φώτο τη Δέσποινα και τον Ντεμη απ τη πρώτη τους έξοδο στο θέατρο και με τίτλο "επιτέλους τον κυκλοφορεί"! Εγώ κατάλαβα ότι κυκλοφορεί τον Ντεμη χάχα αλλά μέσα έλεγε για τον δίσκο! Οτι η απώλεια του μπαμπά της καθυστέρησε τον δίσκο και έτσι τον βγάζει τώρα μετά από καιρό!
Και μετά από το μεγκα σταρ που έσκασε σε πρώτη μετάδοση το κλιπ του Άπαπα και είχα πάθει σοκ!
Ένα δισκοπωλείο υπήρχε όλο και όλο, στο χωριό όπου πηγαίναμε σχολείο κάθε πρωι με το λεωφορείο!Μαθαίνω ότι το χει φέρει και φυσικά κάνω κοπάνα από το σχολείο για να το αγοράσω! Που μυαλό για μαθήματα, βγάζει η Δέσποινα δίσκο!
Πηγαίνω σπίτι, το βάζω τέρμα στο ντισκμαν και δε πιστεύω ότι ακούω νέα τραγούδια από τη θεά!
Σε πρώτη ακρόαση μου είχε περάσει αδιάφορο το άκρως τολμηρό και το στα δωσα όλα μου είχε φανεί πολύ βαρύ! Άκουγα συνέχεια το Γιατρικό, το άπαπα και το Κλεινομαι!
Απο κει και πέρα τι να πρωτοθυμηθω...
Άλλοι το αγόραζαν και άλλοι το έγραφαν σε κασέτα...
Εγώ μαζί με ένα φίλο μου κάναμε το προμο του δίσκου και τους βάζαμε όλους να το αγορασουν
Κάθε βράδυ μαζευόμασταν στη παιδική χαρά του σχολείου και τον ακούγαμε ξανά και ξανά, με ιδιαίτερη προτίμηση στο ξενοδοχείο με όλα τα κορίτσια να κάνουν χορωδία!
Ένας άλλος έκανε βόλτες με το αυτοκίνητο με το Κλεινομαι να παίζει σε επανάληψη τέρμα (μπας και τον ακούσει η γκομενιτσα)!
Μετά πάρτυ, κλάμπς κλπ ο δίσκος ήταν από τις πρώτες επιλογές με όλα τα τραγούδια να έχουν γίνει σουξέ!
Εγώ να μαζεύω παράλληλα ότι περιοδικό υπήρχε (gossip, mad voice, Ποπ κορν, Κατερίνα, αφισοραμα, σταυρόλεξα, εξώφυλλα κλπ) με άπειρες φωτογραφίες από κέντρα, απονομές, εξόδους κλπ να τις κόβω και να τις κολλάω σε τετράδια που δυστυχώς χάθηκαν όλα σε μετακομίσεις! Αν το ήξερα ότι θα είχαν αξία σήμερα θα τα πρόσεχα παραπάνω!
Ήταν μια χρυσή εποχή εν ολίγοις, χωρίς έννοιες χωρίς άγχος μόνο πάρτυ, έρωτες, γέλια, διακοπές! Χαίρομαι που στα καλύτερα μου χρόνια η Δέσποινα ήταν η μουσική μου συντροφιά, δε ξέρω αν θα ήταν ίδια η ζωή μου χωρίς αυτήν, να ακούω τους δίσκους της, να αναλύω τα πάντα γι αυτήν με φίλους, να περιμένω τα επόμενα βήματα της!
Και τώρα, 20 χρόνια μετά, που λίγο μεγαλωσα παραπάνω (25 χρονών και κλείσαμε) ελαφρώς πιο ώριμος αλλά πάντα με τη παιδικότητα εκείνης της εποχής, η Δέσποινα εξακολουθεί να είναι - στην εποχή που ζούμε - και πάλι η συντροφιά μου στις χαρές μου και στις λύπες μου, στα πάνω μου και στα κάτω μου!
Θυμίζοντας μου πως όταν "όλα αλλάζουν" κάποια πράγματα μένουν σταθερά και διαχρονικά!

GioZ έγραψε:Το σκηνικό με τα πειρατικά cd είχε γίνει με τις προφητείες , 100%..
Νομίζω ήταν η πρώτη μέρα κυκλοφορίας, η Δέσποινα βρέθηκε εκεί για γύρισμα, μάλλον με το Νέζο, είδε τους πλανόδιους με τα cd (της) και κάλεσε την αστυνομία. Και πήγε να βουτηχτεί κιόλας με έναν "πειρατή"...! Έξαλλη... Είχε γίνει μεγάλος ντόρος με κανάλια κλπ. Έπειτα τη ρωτούσαν και στις συνεντεύξεις της εκείνη την εποχή. . . 

Καλά λες , μια χαρά θυμάσαι , υπήρχε και σε βίντεο ρεπορτάζ το συγκεκριμένο σκηνικό …

n1kos έγραψε:Εμένα Χαλκιδική τότε, ήμουν β γυμνασίου...
Δεν είχα ιδέα πότε θα βγει ο δίσκος της, πόσα τραγούδια, ποιο θα ναι το πρώτο σινγκλ! Η μόνη πληροφορία ήταν από ένα εξώφυλλο gossip περιοδικού με φώτο τη Δέσποινα και τον Ντεμη απ τη πρώτη τους έξοδο στο θέατρο και με τίτλο "επιτέλους τον κυκλοφορεί"! Εγώ κατάλαβα ότι κυκλοφορεί τον Ντεμη χάχα αλλά μέσα έλεγε για τον δίσκο! Οτι η απώλεια του μπαμπά της καθυστέρησε τον δίσκο και έτσι τον βγάζει τώρα μετά από καιρό!
Και μετά από το μεγκα σταρ που έσκασε σε πρώτη μετάδοση το κλιπ του Άπαπα και είχα πάθει σοκ!  
Ένα δισκοπωλείο υπήρχε όλο και όλο, στο χωριό όπου πηγαίναμε σχολείο κάθε πρωι με το λεωφορείο!Μαθαίνω ότι το χει φέρει και φυσικά κάνω κοπάνα από το σχολείο για να το αγοράσω! Που μυαλό για μαθήματα, βγάζει η Δέσποινα δίσκο!
Πηγαίνω σπίτι, το βάζω τέρμα στο ντισκμαν  και δε πιστεύω ότι ακούω νέα τραγούδια από τη θεά!
Σε πρώτη ακρόαση μου είχε περάσει αδιάφορο το άκρως τολμηρό και το στα δωσα όλα μου είχε φανεί πολύ βαρύ! Άκουγα συνέχεια το Γιατρικό, το άπαπα και το Κλεινομαι!
Απο κει και πέρα τι να πρωτοθυμηθω...
Άλλοι το αγόραζαν και άλλοι το έγραφαν σε κασέτα...
Εγώ μαζί με ένα φίλο μου κάναμε το προμο του δίσκου και τους βάζαμε όλους να το αγορασουν
Κάθε βράδυ μαζευόμασταν στη παιδική χαρά του σχολείου και τον ακούγαμε ξανά και ξανά, με ιδιαίτερη προτίμηση στο ξενοδοχείο με όλα τα κορίτσια να κάνουν χορωδία!
Ένας άλλος έκανε βόλτες με το αυτοκίνητο με το Κλεινομαι να παίζει σε επανάληψη τέρμα (μπας και τον ακούσει η γκομενιτσα)!
Μετά πάρτυ, κλάμπς κλπ ο δίσκος ήταν από τις πρώτες επιλογές με όλα τα τραγούδια να έχουν γίνει σουξέ!
Εγώ να μαζεύω παράλληλα ότι περιοδικό υπήρχε (gossip, mad voice, Ποπ κορν, Κατερίνα, αφισοραμα, σταυρόλεξα, εξώφυλλα κλπ) με άπειρες φωτογραφίες από κέντρα, απονομές, εξόδους κλπ να τις κόβω και να τις κολλάω σε τετράδια που δυστυχώς χάθηκαν όλα σε μετακομίσεις! Αν το ήξερα ότι θα είχαν αξία σήμερα θα τα πρόσεχα παραπάνω!
Ήταν μια χρυσή εποχή εν ολίγοις, χωρίς έννοιες χωρίς άγχος μόνο πάρτυ, έρωτες, γέλια, διακοπές! Χαίρομαι που στα καλύτερα μου χρόνια η Δέσποινα ήταν η μουσική μου συντροφιά, δε ξέρω αν θα ήταν ίδια η ζωή μου χωρίς αυτήν, να ακούω τους δίσκους της, να αναλύω τα πάντα γι αυτήν με φίλους, να περιμένω τα επόμενα βήματα της!
Και τώρα, 20 χρόνια μετά, που λίγο μεγαλωσα παραπάνω (25 χρονών και κλείσαμε) ελαφρώς πιο ώριμος αλλά πάντα με τη παιδικότητα εκείνης της εποχής, η Δέσποινα εξακολουθεί να είναι - στην εποχή που ζούμε - και πάλι η συντροφιά μου στις χαρές μου και στις λύπες μου, στα πάνω μου και στα κάτω μου!
Θυμίζοντας μου πως όταν "όλα αλλάζουν" κάποια πράγματα μένουν σταθερά και διαχρονικά!

ωραιος

n1kos έγραψε:Εμένα Χαλκιδική τότε, ήμουν β γυμνασίου...
Δεν είχα ιδέα πότε θα βγει ο δίσκος της, πόσα τραγούδια, ποιο θα ναι το πρώτο σινγκλ! Η μόνη πληροφορία ήταν από ένα εξώφυλλο gossip περιοδικού με φώτο τη Δέσποινα και τον Ντεμη απ τη πρώτη τους έξοδο στο θέατρο και με τίτλο "επιτέλους τον κυκλοφορεί"! Εγώ κατάλαβα ότι κυκλοφορεί τον Ντεμη χάχα αλλά μέσα έλεγε για τον δίσκο! Οτι η απώλεια του μπαμπά της καθυστέρησε τον δίσκο και έτσι τον βγάζει τώρα μετά από καιρό!
Και μετά από το μεγκα σταρ που έσκασε σε πρώτη μετάδοση το κλιπ του Άπαπα και είχα πάθει σοκ!  
Ένα δισκοπωλείο υπήρχε όλο και όλο, στο χωριό όπου πηγαίναμε σχολείο κάθε πρωι με το λεωφορείο!Μαθαίνω ότι το χει φέρει και φυσικά κάνω κοπάνα από το σχολείο για να το αγοράσω! Που μυαλό για μαθήματα, βγάζει η Δέσποινα δίσκο!
Πηγαίνω σπίτι, το βάζω τέρμα στο ντισκμαν  και δε πιστεύω ότι ακούω νέα τραγούδια από τη θεά!
Σε πρώτη ακρόαση μου είχε περάσει αδιάφορο το άκρως τολμηρό και το στα δωσα όλα μου είχε φανεί πολύ βαρύ! Άκουγα συνέχεια το Γιατρικό, το άπαπα και το Κλεινομαι!
Απο κει και πέρα τι να πρωτοθυμηθω...
Άλλοι το αγόραζαν και άλλοι το έγραφαν σε κασέτα...
Εγώ μαζί με ένα φίλο μου κάναμε το προμο του δίσκου και τους βάζαμε όλους να το αγορασουν
Κάθε βράδυ μαζευόμασταν στη παιδική χαρά του σχολείου και τον ακούγαμε ξανά και ξανά, με ιδιαίτερη προτίμηση στο ξενοδοχείο με όλα τα κορίτσια να κάνουν χορωδία!
Ένας άλλος έκανε βόλτες με το αυτοκίνητο με το Κλεινομαι να παίζει σε επανάληψη τέρμα (μπας και τον ακούσει η γκομενιτσα)!
Μετά πάρτυ, κλάμπς κλπ ο δίσκος ήταν από τις πρώτες επιλογές με όλα τα τραγούδια να έχουν γίνει σουξέ!
Εγώ να μαζεύω παράλληλα ότι περιοδικό υπήρχε (gossip, mad voice, Ποπ κορν, Κατερίνα, αφισοραμα, σταυρόλεξα, εξώφυλλα κλπ) με άπειρες φωτογραφίες από κέντρα, απονομές, εξόδους κλπ να τις κόβω και να τις κολλάω σε τετράδια που δυστυχώς χάθηκαν όλα σε μετακομίσεις! Αν το ήξερα ότι θα είχαν αξία σήμερα θα τα πρόσεχα παραπάνω!
Ήταν μια χρυσή εποχή εν ολίγοις, χωρίς έννοιες χωρίς άγχος μόνο πάρτυ, έρωτες, γέλια, διακοπές! Χαίρομαι που στα καλύτερα μου χρόνια η Δέσποινα ήταν η μουσική μου συντροφιά, δε ξέρω αν θα ήταν ίδια η ζωή μου χωρίς αυτήν, να ακούω τους δίσκους της, να αναλύω τα πάντα γι αυτήν με φίλους, να περιμένω τα επόμενα βήματα της!
Και τώρα, 20 χρόνια μετά, που λίγο μεγαλωσα παραπάνω (25 χρονών και κλείσαμε) ελαφρώς πιο ώριμος αλλά πάντα με τη παιδικότητα εκείνης της εποχής, η Δέσποινα εξακολουθεί να είναι - στην εποχή που ζούμε - και πάλι η συντροφιά μου στις χαρές μου και στις λύπες μου, στα πάνω μου και στα κάτω μου!
Θυμίζοντας μου πως όταν "όλα αλλάζουν" κάποια πράγματα μένουν σταθερά και διαχρονικά!

O @n1kos περιγράφει πάντα τα πιο ωραία περιστατικά.

Κρίμα που η δικιά μας στη δικιά μας γενιά άλλαξαν όλα.
Όχι μόνο στο θέμα επιτυχίας της Δέσποινας.
Πάλι καλά που εγώ πρόλαβα και μια 10 χμ era.
Είμαι φαν των cds. Παίζει να είμαι και ο μόνος της γενιάς μου που αγοράζει όλα τα cds από τους αγαπημένους του καλλιτέχνες.
Ποιος είναι φαν πια μιας τραγουδίστριας; Ποιος θα κάτσει στο ραδιόφωνο να περιμένει ένα τραγούδι;
Καλά για να αγοράσει cd ούτε καν.
Ωραίες εποχές που ήταν τόσο ωραίο να περιμένεις κάτι από τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη.
Όσο μπορώ και εγώ προσπαθώ να κάνω αυτά που κάνατε.
Για περιοδικά ούτε για αστείο πια.
Ούτε καν τα μικρά κοριτσάκια αυτά τα Κατερίνα κτλ δεν αγοράζουν πια.
Γενικά βλέπω να λείπει αυτό το στοιχείο των fan.
Οι περισσότεροι απλά ακούνε ότι βγει.
Δεν θα κάτσει κανείς να ασχοληθεί αρκετά με έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη.

Leonidas έγραψε:Κρίμα που η δικιά μας στη δικιά μας γενιά άλλαξαν όλα.
Όχι μόνο στο θέμα επιτυχίας της Δέσποινας.
Πάλι καλά που εγώ πρόλαβα και μια 10 χμ era.
Είμαι φαν των cds. Παίζει να είμαι και ο μόνος της γενιάς μου που αγοράζει όλα τα cds από τους αγαπημένους του καλλιτέχνες.
Ποιος είναι φαν πια μιας τραγουδίστριας; Ποιος θα κάτσει στο ραδιόφωνο να περιμένει ένα τραγούδι;
Καλά για να αγοράσει cd ούτε καν.
Ωραίες εποχές που ήταν τόσο ωραίο να περιμένεις κάτι από τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη.
Όσο μπορώ και εγώ προσπαθώ να κάνω αυτά που κάνατε.
Για περιοδικά ούτε για αστείο πια.
Ούτε καν τα μικρά κοριτσάκια αυτά τα Κατερίνα κτλ δεν αγοράζουν πια.
Γενικά βλέπω να λείπει αυτό το στοιχείο των fan.
Οι περισσότεροι απλά ακούνε ότι βγει.
Δεν θα κάτσει κανείς να ασχοληθεί αρκετά με έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη.

Συμφωνώ σε όλα όσα λες ...

Liakoman έγραψε:O @n1kos περιγράφει πάντα τα πιο ωραία περιστατικά.

Μπορώ να μιλάω ατελείωτα για εκείνα τα χρόνια χαχα
Συγχαρητήρια και πάλι Λιακο για το αφιέρωμα σου!!

Εγώ θυμάμαι τότε ήμουν Β' Λυκείου. Ήδη από τον Σεπτέμβριο πηγαίναμε σε ένα συνοικιακό δισκοπωλείο στη Θεσσαλονίκη και ρωτούσαμε πότε θα βγει ο δίσκος. Θυμάμαι ότι το πρώτο τραγούδι που άκουσα από τον δίσκο, ήταν το Γιατρικό, μια μέρα που γύριζα από το σχολείο, στο walkman. Το είχε α' μετάδοση το Πανόραμα ή το Κοσμοράδιο (θα σας γελάσω). Αφού έπαθα το σοκ μου, το βράδυ πήγα στο φροντιστήριο και μια φίλη μού είπε ότι είχε ακούσει ένα καινούργιο τραγούδι στο οποίο η Βανδή έλεγε Απαπα και η φαντασία μου είχε οργιάσει. Άκουγα συνέχεια ραδιόφωνο μπας και το πετύχω, ώσπου το πέτυχα και φυσικά το έγραψα σε κασέτα μέχρι να κυκλοφορήσει το cd. Την ημέρα που κυκλοφόρησε το cd, πήγα στο Blowup της Αριστοτέλους, όπου μόλις μπήκα έπαιζε το Ρωτάω Ποιά. Με είχε ξενίσει πολύ αυτός ο καινούργιος ήχος. Τσάκωσα γρήγορα το cd και γύρισα σπίτι να το ακούσω. Πολλά τραγούδια μού ήταν τελείως καινούργια ως ακούσματα. Κατά καιρούς αποκτούσα διάφορα αγαπημένα, αλλά το Στα Δωσα Όλα και το Διακοπτάκι τα αποθέωσα πραγματικά. Είχα τότε και τον πρώτο μεγάλο μου έρωτα με τις συνακόλουθες απογοητεύσεις, οπότε αυτά τα δύο (το ένα χασάπικο, το άλλο τσιφτετέλι) τα είχα κάνει ύμνους. Στις εκδρομές που ακολούθησαν με το σχολείο, ακούγαμε κυρίως αυτά τα τραγούδια. Το Πάσχα του 2000 που ήρθε η Βανδή στην Πύλη Αξιού, πήγα και την είδα για πρώτη μου φορά. Επίσης, στα διαλείμματα στο σχολείο, παίζαμε μουσική που ακουγόταν από τα μεγάφωνα σε όλους τους χώρους. Ε λοιπόν, μετά το "Υπάρχουν Χρυσόψαρα Εδώ;" των Πυξ Λαξ, παίξαμε "Προφητείες"... Αξέχαστες εποχές...

Εγώ θυμάμαι την διπλανή φοιτήτρια από Κύπρο να χτυπάει τον τοίχο για να κλείσω το στέρεο.  θυμάμαι ήταν με το λεμπεση στο κέντρο γεμάτο τίγκα αυτό το λιλά φόρεμα είχε αφήσει εποχή πολύ κέφι επίσης θυμάμαι ότι είχε βραβευτεί στα Αρίων η στα ποπ κορν βραβεία με το άπαπα επίσης ότι την έτρεχαν στα δικαστήρια

ποπ κορν λογικα, δικαστηρια γιατι;

Λόγο του τραγουδιού προφητείες

Θυμάμαι μου είχαν αγοράσει το cd γύρω στις 20 Δεκεμβρίου τότε (μαζί με της Thalia το Amor A La Mexicana).Πήγαινα πρώτη γυμνασίου.Τρελό λιώσιμο και ωραίο booklet. Μου άρεσε που μπήκαν και τα κομμάτια του cd-single Σπάνια,γιατί δεν το είχα αγοράσει. Σε πάρτυ αποκριάτικα αρχές 2000 έπαιζε πολύ το cd. Μου άρεσαν όλα τα κομμάτια από την αρχή,δεν έκανα skip σε κανένα,ίσως λίγο το Φύσα Αγέρι βαριόμουν,αλλά με κέρδισε στην πορεία. Μου είχαν κάνει εντύπωση οι μεγάλες διάρκειες και η παραγωγή στα pop/dance που ήταν πρωτοποριακή για την εποχή.