Katy Perry

Κούκλα

Όντως κούκλα. Πετυχημένο AI

ChristosSav έγραψε:Όντως κούκλα. Πετυχημένο AI

Δεν είναι AI.

Steliosg έγραψε:

ChristosSav έγραψε:Όντως κούκλα. Πετυχημένο AI

Δεν είναι AI.

Το ξέρω.

Μιας κι έχουμε την επέτειο του selftitled, η αντίδραση της Κούλας την μέρα του surprise release:

ChristosSav έγραψε:Μιας κι έχουμε την επέτειο του selftitled, η αντίδραση της Κούλας την μέρα του surprise release:

As she should wbk

Εντάξει άνετα 15/15. Σωστά @ChristosSav ;

14/15 ούτε εγω δεν το περίμενα 
Αυτο με  το Vegas με έπιασε αδιάβαστο

Kostas_1 έγραψε:
Αυτο με  το Vegas με έπιασε αδιάβαστο

απο τα πιο αγαπημενα μου

Filippos έγραψε:Εντάξει άνετα 15/15. Σωστά @ChristosSav ;

Το Calm Down.

Κι όμως ξέρω 9 (!) από τον τίτλο. Και συγκεκριμένα τα πρώτα 9. Τώρα αν μου έχει βάλει κάποιος στο challenge κάποιο από τα υπόλοιπα δεν το θυμάμαι.

ChristosSav έγραψε:Κι όμως ξέρω 9 (!) από τον τίτλο. Και συγκεκριμένα τα πρώτα 9. Τώρα αν μου έχει βάλει κάποιος στο challenge κάποιο από τα υπόλοιπα δεν το θυμάμαι.

Ξέρω και το 15. Νομίζω μου το είχε βάλει ο Φίλιππος ή ο Στέλιος. Ακούω το PRISM (deluxe) εν ολίγης.

Σχεδον φαν εν ολίγης 

Kostas_1 έγραψε:Σχεδον φαν εν ολίγης 

Επιστρέφει και αυτή , χαουζ μουσική λένε.

Πέρασα μια βόλτα από το PRISM. Lets go.

Είναι ένα ευχάριστο album ηχητικά και το άκουσα με μεγάλη ευκολία.

Ένα κάπως (προειδοποιω) υπερβολικό γενικότερο σχόλιο:
Κάτι που παρατηρώ είναι ότι η Katy Perry ντύνει με τέτοιο τρόπο τα ρεφρέν της φωνητικά+παραγωγή που έτσι και αφαιρεθώ για ένα δευτερόλεπτο πάει χάθηκε το τρένο. Το κομμάτι γίνεται αόρατο και μοιάζει με ένα από τα χιλιάδες άλλα που κυκλοφορούν εκεί έξω. Δεν ξέρω γιατί μου συμβαίνει αυτό με την συγκεκριμένη.

Όμως το album έχει στιγμές τις οποίες κρατάω:

Το Roar, αν και το ήξερα, μου άρεσε και εξακολουθεί να μου αρέσει. Ενώ στο σύνολο του album προτιμώ κυρίως τα κουπλέ, στο Roar μου τραβούν την προσοχή και τα ρεφρέν.  Εξελίσσεται πολύ ωραία το κομμάτι.

Επόμενο κομμάτι που κρατάω είναι το Unconditionally. Τα challenges έκαναν την δουλειά του εδώ.

Το Dark Horse είναι το πιο καλοδουλεμένο κομμάτι του album και για μένα το καλύτερο του.

Τα υπόλοιπα κομμάτια κομμάτια κινούνται πάνω κάτω στο ίδιο επίπεδο. Έχουν όλα την ίδια δομή χωρίς εκπλήξεις και ηχητικά μοιάζουν το ένα με το άλλο. Χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό. Δεν αποκλείω το γεγονός να μου αρέσει κάποιο κομμάτι στο μέλλον.

Εξαιρείται το Choose Your Batlles με αυτά τα πολύ ωραία τύμπανα. Μετά την ακρόαση επέστρεψα ξανά σε αυτό το κομμάτι και μάλλον θα το ξανακουσω.

Αν και το review μοιάζει κάπως βιαστικό, θα ήθελα να επισημάνω ότι είμαι λίγο άρρωστος σήμερα, αλλά δεν ήθελα να το αφήσω για αύριο γιατί θα ξεχνούσα κάποια από τα σημεία που ήθελα να σταθώ. Νομίζω για να μην χαθώ θα πρέπει να πάρω τις eras από την αρχή.